“Porażka, gleba na zęby, przeszywający dźwięk kruszenia na kamieniach pomieszany z ciepłą metaliczną krwią wypełniającą usta. Nie miałem ochoty wstawać.
Gdyby sytuacja dotyczyła tylko zwykłego bólu, nie byłoby problemu. Jako dzieciak przynosiłem praktycznie codziennie nowe obicia na kolanach i łokciach, skroniach i palcach. Tym razem nie spadłem jednak na twarz fizycznie. To coś, co przydusiło mnie bez żadnej litości, kijem przez twarz, kolanem do ziemi. Miałem do wyboru: poddać się albo walczyć. Na szczęście wciąż mogłem grać. To jedyne, czego byłem w stanie się trzymać, nawet pomimo wrażenia, że ostatnie nitki nie wytrzymają już długo. Ten czas zapamiętam już do końca życia, ale chcę zrobić coś więcej, niż zwyczajnie wiedzieć. Nagrałem mnóstwo etiud na ukulele. Niektóre z nich są
wyjątkowe, ponieważ pozwoliły mi uwierzyć w siebie, a jeszcze inne uświadomiły mi, jak głucha jest ciemność, w której się obudziłem.“

Komórki słuchowe nie mają możliwości regeneracji.

Mimo twardych dowodów medycznych autorowi udaje się jednak dokonać tego, co niemożliwe. Słuch powraca, ale tylko w momentach pracy nad sobą, rodziną i relacjami z bliskimi.

Ciągła gonitwa. Presja odpowiedzialności. Bieg od obowiązku do obowiązku, stres – brzmi znajomo?

Poznaj historię muzyka, którego ciało zaczęło wysyłać sygnały nie do zignorowania. Rozpoczyna walkę nie tyle o odzyskanie słuchu, co o odzyskanie samego siebie.

Jest to droga zmagań o wolność i zrozumienie doświadczeń z przeszłości. To podróż, w której zaprzyjaźnia się z własną wrażliwością i uczuciami, których jak dotąd nie chciał słuchać.

Odkryj dlaczego to doświadczenie mimo różnych historii, dotyczy nas wszystkich.

„Dopiero po przeczytaniu tej książki uświadomiłam sobie, jak bardzo stres osadza się w ciele. To, co spotkało bohatera, początkowo wydawało mi się odległe, ale im bardziej zagłębiałam się w jego historię, tym więcej znajdowałam w niej siebie. Po przeczytaniu tej książki zaczęłam bardziej słuchać siebie i zauważać, jak emocje wpływają na moje ciało.” – Anna, czytelniczka

„Największe wrażenie zrobiło na mnie to, że mogłem jednocześnie czytać i słuchać. To zupełnie inny sposób przeżywania książki. Dzięki temu nie jest to tylko opowieść, lecz doświadczenie emocji autora, które można poczuć niemal namacalnie. Nigdy wcześniej nie spotkałem się z czymś takim w literaturze.” – Paweł, czytelnik

„Nie spodziewałam się, że ta książka mnie poruszy. Wydawało mi się, że to po prostu historia o muzyce, jednak doświadczenia autora oddają moje własne zmagania i pomogły mi spojrzeć na nie z nowej perspektywy. Pokazała mi, że wrażliwość to nie słabość, a siła, którą warto oswoić. Czytając, czułam, jak rodzi się we mnie nowe zrozumienie dla własnej wrażliwości.” – Mariola, czytelniczka